Daniël breekt dagelijks de tent af. Letterlijk, hij is namelijk onze brekermachinist. Met behulp van brute kracht van de shovel tot de rups, breekt hij het puin en zorgt dat dit netjes afgevoerd wordt. Hij start zijn dag het liefst met een bakkie en een praatje met collega’s. Vervolgens aan het werk met het motto ‘Moet het af, dan maken we ’t af’. Klasse.
Je vindt Daniël maar weinig op een van onze locaties, maar vaak op klussen door het hele land: hij zit namelijk het meeste van zijn tijd in de kost. Net als Mike is Daniël terug van weggeweest. Hij was nog bij zijn vorige werkgever toen hij een belletje van een oud-kraanmachinist kreeg. Met een gloednieuwe werkplaats waarbij ook zijn machine strak wordt onderhouden, kon hij geen nee zeggen.
‘Op sommige klussen heb je niet meer ruimte dan een postzegel, dus dan moet je slimme oplossingen bedenken.’
Aan verantwoordelijkheid in zijn werk geen gebrek: hij is zelf verantwoordelijk voor het klein onderhoud aan de machine, om de hele dag de machine te laten draaien. Maar soms gaat het ook weleens goed mis: ‘Een keer voelde ik de bouten langs m’n overall vliegen.’ Dat lost hij dan met zijn collega’s op. ‘Mijn collega’s hebben geen 9-tot-5-mentaliteit. Op vrijdag stond er een kippertrailer met een lekke band, maar niemand pakte een biertje voordat het was opgelost en de trailer weer op de zaak stond. Maar als je dan wat extra uurtjes maakt, wordt dat ook echt gewaardeerd,’ vertelt hij. ‘Een dag een uurtje extra is de volgende dag een uurtje minder, daar wordt niet moeilijk over gedaan.’
‘Op sommige klussen heb je niet meer ruimte dan een postzegel, dus dan moet je slimme oplossingen bedenken,’ vertelt hij. Maar hij kan rekenen op zijn collega’s die écht iets over hebben voor elkaar. Schouders eronder én gaan. Dat geldt overigens ook voor de directie. Is er iets aan de hand? Dan kun je gewoon naar de baas stappen en zoek je samen naar een oplossing. De gezellige bedrijfsfeestjes én het wekelijkse vrijdagmiddag friet-uurtje dragen alleen maar bij aan de goede sfeer binnen Kok. Dat vinden wij alleen maar goed om te horen, Daniël!
Jenny is ‘onze’ regeltante. Ze is een ster in planningen en straalt wanneer ze die berg met taken weer heeft weggewerkt. Haar collega’s hebben geen 9-tot-5-mentaliteit. Het aanpakkers-DNA is er dus écht met de paplepel ingegoten bij Kok Lexmond. Dat vindt ze ook mooi aan haar collega’s, naast de dolletjes en de gezelligheid natuurlijk. ‘We hebben hier echt wat over voor elkaar’, vertelt ze.
Jenny zit op de planning en nog niet zo heel lang, een jaartje ongeveer. Maar ze heeft nu al een grote groei doorgemaakt. Ze reageerde op een vacature die inmiddels al vervuld was. Toch raakte ze in gesprek en voelde meteen de klik. Er was nog een andere functie beschikbaar op de administratie, waar ze vól enthousiasme aan de slag ging. Ze heeft namelijk een scherp oog voor detail, maar houdt ook van contact met klanten en met ‘buiten’, de vakmensen op de klus dus.
‘Je krijgt echt waardering voor het werk dat je doet en ik ben blij dat dit op mijn pad is gekomen.’
Van de administratie groeide ze door naar de planning. Een vrouw met ambities, kunnen we wel stellen. Ze heeft nu echt ‘haar plekje’ gevonden en vindt elke dag een uitdaging. ‘Geen dag is hetzelfde’, vertelt ze. ‘De ene dag ben je constant bezig met de telefoon opnemen en de andere dag ben je hotelreserveringen aan het regelen voor de jongens in de kost.’ Een gevarieerde baan, want ze helpt óók nog met de administratie. Aan afwisseling geen gebrek, zullen we maar zeggen.
Gelukkig wordt Jenny enorm blij van die afwisseling en ondanks dat het gros van haar collega’s ‘buiten’ loopt, ziet ze die ook regelmatig aan het einde van werkdag óf op een van de bedrijfsuitjes bijvoorbeeld. Ze werd al snel als ‘nieuwe en enthousiaste dame’ herkend, vertelt ze. ‘Je krijgt echt waardering voor het werk dat je doet en ik ben blij dat dit op mijn pad is gekomen.’ En dat zijn wij ook, ze is een echte aanvulling op ons team.
Dit is Mike, zwaartransport-chauffeur. Hij begon op z’n 18e als broekie bij Kok Lexmond. Inmiddels is hij een ervaren chauffeur die rijdt op de smalste paadjes, met grof geschut en wringt hij zich – letterlijk – in onmogelijke bochten. Zijn dag start elke dag met een bakkie, voordat hij achter het stuur kruipt. Zijn motto: ‘Moet het af, dan maken we ’t af.’ Klasse.
Mike is inmiddels 26, was nét 18 toen hij startte bij Kok Lexmond. Hij was begonnen aan een opleiding werken en leren, maar merkte al snel dat deze manier van leren het niet voor hem was. Zijn moeder kwam toevallig de vacature bij Kok Lexmond tegen en dus solliciteerde Mike. En dat was een goede keuze. In zijn carrière is hij één keer weggeweest, maar hij kwam graag weer terug bij zijn ‘oude liefde’.
“Moet het af, dan maken we ’t af.“
Door de week heen maakt hij aardig wat kilometers. Van een rondje in de buurt tot met de boot naar Ameland. De pont nemen naar Ameland gaat trouwens niet zomaar, want met 65 ton gewicht moeten eerst de juiste tijd én het juiste tij om over te varen worden berekend. Dat touren vindt Mike ook echt gaaf: ‘Je komt door heel Nederland en ziet van alles.’ Wij zijn in ieder geval jaloers op de uitzichten vanuit zijn ‘kantoor’.
Hij zit veel achter het stuur, maar hij ziet z’n collega’s niet minder. Soms zitten ze met z’n drieën op de wagen als hij een kraan of shovel naar een klus brengt. Daarnaast ziet hij z’n collega’s elke vrijdag voor het friet-uurtje in de kantine, op de zomerbarbecues en kerstborrels. Mike gaat met veel plezier naar z’n werk en houdt van een beetje gekkigheid met z’n collega’s van tijd tot tijd.
65 ton en 22 meter lang, dat zijn de afmetingen van het zwaartransport. Rijden kan-ie wel dus. Maar dat heeft ook weer zijn uitdagingen. ‘Laatst stond ik in de buurt van Naarden, op een weg vol bagger, met gaten in de weg, een volle lading en 5 centimeter aan elke kant over.’ Dan klaart hij de klus toch gewoon. En daarna regelrecht naar de wasstraat, want zijn materiaal moet altijd blinkend schoon zijn, voordat hij de weg weer op gaat.
Ontmoet ‘onze’ Gerrit: 62 jaar, altijd vrolijk, in voor een praatje én een geintje. Hij is gek op zijn kleinkinderen en werkt zo’n 8 jaar bij Kok Lexmond. Als we hem vragen wat zijn favoriete klus ooit was, dan antwoordt Gerrit: ‘Soww … dat durf ik niet te zeggen. Hier is élke dag wat te beleven, elke dag is er wel een vette klus.’ Kijk, dát is pas mooi werk.
Gerrit startte op latere leeftijd bij Kok Lexmond. Hij kwam thuis te zitten, maar stond te popelen om weer aan de slag te gaan. Hij solliciteerde als ‘weegbrugmedewerker’, maar na het sollicitatiegesprek belde de directeur hem op: ‘Ik denk niet dat dit iets voor je is, máár ik heb wel iets anders voor je.’ Zo werd hij magazijnmedewerker en dat is hij – vol trots – nog steeds.
“Met iedereen binnen Kok kun je een babbeltje maken en als er iets aan de hand is dan zetten we met z’n allen de schouders eronder.”
Als magazijnmedewerker staat hij geen moment stil. Maar dat kan ook niet anders, als je een magazijn hebt groter dan een voetbalveld. Van bestellingen klaarzetten voor technische toppers op de bus, tot het magazijn op orde houden en grote of kleine onderdelen brengen naar locatie. Het werk houdt hem fris, maar zijn collega’s ook. ‘Horen wat die jonge jongens in het weekend hebben gedaan, vind ik echt mooi.’
Die collega’s zijn ook echt wat het werk leuk maakt voor Gerrit, vertelt hij. ‘Met iedereen binnen Kok kun je een babbeltje maken en als er iets aan de hand is dan zetten we met z’n allen de schouders eronder. Van een gestrande shovel op vrijdagmiddag tot privéomstandigheden. Daarnaast is er een actieve personeelsvereniging en organiseert Kok Lexmond een kerstborrel, zomerbarbecue en elke vrijdag een welverdiend friet-uurtje.’ Zijn hoogtepunt: de open dag tijdens het 45-jarige jubileum van Kok. ‘Daar was iedereen aanwezig, dat was echt mooi.’
Kortom, Gerrit verzet bergen werk in het magazijn, met een hele hoop plezier en we hopen dat hij dat nog vele jaren wil blijven doen.
